بدون شک همه شما نام هالیوود (Hollywood) را بارها و بارها شنیده اید و با آثار تولیدی این کمپانی بزرگ فیلم سازی آشنایی دارید. اما آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که چرا نام یک کمپانی فیلمسازی، با کلمه "چوب" پیوند خورده است؟
به طور معمول اگر قرار باشد نامی برای یک کمپانی فیلمسازی انتخاب کنیم، از ترکیب های رایجی مانند:
فیلم، مدیا، رسانه و... به عنوان پیشوند و پسوند استفاده می کنیم.
اما هیچکس نام کمپانی خود را با ترکیبی از کلمه "چوب" و "الوار" و مانند این ها نمی سازد! مثلا: اسامی ای مانند "چوب ایران"و یا "چوب راش" هیچگاه شما را به یاد یک کمپانی فیلم سازی نخواهند انداخت؛ با این اوصاف چرا هالیوود از ترکیب "چوب" در نام خود بهره برده است؟
برای پاسخ به این سوال لازم است تا درمورد کلمه هالی (Holly) و علت استفاده آن در نام این کمپانی کمی تحقیق کنیم.
در برخی از سایت ها و حتی کتب و نشریات به اشتباه کلمه Holly را مقدس ترجمه کرده اند و از این رو هالیوود را نمادی از "چوب مقدس" یا همان عصای حضرت موسی (ع) می دانند. این اشتباه از شباهت دو کلمه Holly و Holy به یکدیگر رخ داده است و به هیچ وجه صحیح نیست.
هالی درواقع نام درختی است که به آن "خاس" و "راج" هم گفته می شود. جنس خاس (Ilex) در تیره خاسیان (Aquifoliaceae) در راسته خاس‌سانان (Aquifoliales) قرار دارد. خاس‌سانان به شکل درخت یا درختچه هستند و گل‌های منظم و میوه سِته دارند.
خاس درختی کوچک یا درختچه‌ای معمولاًٌ همیشه‌ سبز و به‌ندرت خزان‌دار است که گونه‌های آن در مناطق گرمسیری جنوب آمریکا و مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری آسیا پراکنده‌اند؛ گل‌های این گیاهان معمولاً چهارپر و به‌ندرت پنج تا نُه‌پر است؛ میوه آن ها کروی یا کروی کشیده به رنگ قرمز یا سیاه و به‌ندرت زرد است.
برای این درخت، خواص ویژه ای ذکر شده است که دقت در آن ها می تواند گره گشا باشد:
در باور عامه، این گیاه نماد شانس و اقبال معرفی شده است و به همین دلیل اکثر غربی ها در جشن کریسمس حلقه ای از آن را بر سر در خانه خود آویزان می کنند تا بخت و اقبال به خانه آن ها روی آورد.
اما در متون مربوط به علوم جادویی درمورد این گیاه اینطور آمده است که از چوب درخت خاس، برای ساخت عصاهای جادویی استفاده می شده (می شود!). چوب این درخت دارای خاصیتی ویژه است که جادوگر می تواند با استفاده از آن، هدف مورد نظرش را جادو کرده و به خواب ببرد، یا به عبارت بهتر، چشمان او را جادو می کند.
حال که با این خاصیت ویژه چوب خاص آشنا شدید، اجازه دهید داستانی از قرآن کریم را با هم مرور کنیم:
قَالَ أَلْقُوا فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْيُنَ النَّاسِ وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَاءُوا بِسِحْرٍ عَظِيمٍ
گفت: «شما بیفکنید!» و هنگامی (که وسایل سحر خود را) افکندند، چشمان مردم را سحر کردند و ترساندند؛ و سحر عظیمی پدید آوردند. - سوره اعراف آیه 16
در این آیه خداوند به صراحت به سحر دیدگان مردم توسط ساحران خبر می دهد. عملی که از آن به عنوان سیمیا نام می برند.
سیمیا چیست:
علمي است كه انسان به وسيله يادگيري آن، قدرتی عجیب براي انجام كارهاي خارق العاده پيدا مي‏كند. همچنین این علم از آمیختن قوای ارادی با قوای مادی خاص برای دست یابی به تصرّفات خاصّی در امور طبیعی، مانند تصرّف و خیال كه آن را جادوی چشم می گویند، بحث می كند. این علم و فن، از بارزترین مصداق های جادوگری است. نمونه بارز سیمیاگران در طول تاریخ جادوگران اجیر‌شده توسط فرعون بودند كه در مقابل حضرت موسی (ع) قرار گرفتند.
در کتب جادویی باستانی اینطور ذکر شده که عصای مورد استفاده جادوگران مصری در مقابل حضرت موسی (ع) از جنس چوب خاس و جادوی آن ها نیز سیمیا بوده است.
حال معلوم شد که چرا نام این کمپانی فیلم سازی، هالیوود نهاده شده است. درواقع این نام، مانیفست گردانندگان این کمپانی فیلم سازی را مشخص می کند. آن ها که ظاهرا خود را از نوادگان جادوگران فرعون می دانند! اینطور فریاد می زنند که:
"ما چشمان شما را جادو خواهیم کرد تا آنچه را که ما می خواهیم شما ببینید."
حال مختارید آنچه را که می بینید باور کنید یا با دیده شک و تردید به آن ها بنگرید.
اما در کنار این بحث، این سوال مطرح می شود که جنس عصای حضرت موسی (ع) که سحر جادوگران را باطل نمود از چه درختی بوده است؟
امام صادق (ع) در این مورد فرموده است:
عصای حضرت موسی (ع) از چوب آس، از درختان بهشتی بود که به هنگام عزیمت به سوی مدین، جبرئیل آن را به او داده بود. عصای موسی و تابوت آدم در دریاچه طبریه هستند، آن ها پوسیده نمی شوند و رنگ شان تغییر نمی یابد تا به دست قائم (ع) به هنگام ظهورش بیرون آورده شوند. [1]
آس درختی است که در بهشت کاشته شده است. عصای حضرت موسی (ع) از شاخه آن درخت بود و آن را جبرائیل (ع) برای او آورد. حضرت مهدی(عج) هنگام ظهور، عصای موسی (ع) را همراه دارد. آس، درختی است بلندتر از انار، دارای گل و برگی معطر و تخمش سیاه است. در مناهی رسول (ص) از خلال کردن با چوب آن نهی شده است. [2]
البته در نام عصا اختلاف است، مثلا ابن جبیر در این مورد گفته:
اسمش ماشاء الله است و مقاتل گفته: نامش نفعه است، و بعضی: غیاث، و بعضی دیگر: علیق گفته اند و اما وصف آن و حوائجی که در آن برای حضرت موسی (ع) بود، دانایان به علم گذشتگان چنین گفته اند: عصای موسی (ع) دو سر داشت که بیخ هر یک از آن ها کژی داشت و نیزه آهنینی در انتهایش بود. پس هر گاه موسی (ع) شب هنگام به بیابانی وارد می شد و مهتاب نبود، دو سر عصا تا آن جا که چشم کار می کرد روشنائی می داد. هر گاه با کمبود آب مواجه می شد آن را در چاه وارد می کرد که تا ته چاه امتداد می یافت و سر آن مانند دلو می شد. و هر وقت به غذا نیاز داشت، با عصای خود به زمین می کوفت و خوردنی ها از آن بیرون می آمد. چنان بود که هر گاه میوه ای اشتها می کرد آن را در زمین می نشاند، پس غنچه های همان درختی که موسی اشتها کرده بود در آن ظاهر می شد و همان موقع میوه می داد. و گفته می شود که عصای موسی از چوب بادام بود، هر گاه گرسنه می شد آن را در زمین می نشاند برگ و میوه می داد، و از آن بادام می خورد. و هر گاه با دشمن خود مقاتله می کرد بر دو شاخه عصا دو مار آشکار می شد که با هم نبرد می کردند. عصا را بر کوه سخت ناهموار می زد و نیز به درخت ها و خارها و گیاه ها می زد، راه باز می شد. و هر وقت می خواست از نهری بدون کشتی عبور کند، عصا را بر آن می زد و راه وسیعی برایش باز می شد که در آن می رفت.
و آن حضرت گاهی از یک شاخه عصا شیر می نوشید و از شاخه دیگرش عسل. چون در راه خسته می شد بر آن می نشست که به هر کجا می خواست بدون دویدن و پا زدن او را می رساند، و نیز راه را نشانش می داد و با دشمنان مقاتله می کرد. هنگامی که موسی (ع) به بوی خوش نیازمند می شد، از آن عصا بوی خوش بیرون می زد تا جائی که لباس های او را خوشبو می کرد. اگر در راهی بود که دزدانی داشت که مردم از آن ها ترس داشتند، عصا با او تکلم می کرد و به او می گفت: به فلان سمت راهت را تغییر ده. به وسیله آن برگ های درختان را بر گوسفندان خود فرو می ریخت. با آن درندگان و مارها و حشرات را از خود دفع می کرد. چون سفر می رفت آن را برگرده می نهاد و وسائل و لباس و غذا و آب و... را به آن می آویخت... [3]
در روایات آمده است که حضرت مهدی (ع) با میراث پیامبران می آید، که یکی از آن ها عصای حضرت موسی (ع) است.
«عصای حضرت موسی (ع) که به نیل زده شد، رود نیل به دوازده کوچه تبدیل شد و آب ها روی هم انباشته شد و این کوچه ها را از یکدیگر جدا کرد و سربازان فرعون در آن میان به هلاکت رسیدند. آن عصا اکنون در محضر حضرت بقیه الله (ع) است.» [4]
حضرت علی (ع) می فرماید:
«جهان پر از هرج و مرج می شود، افق زندگی تیره و تار می گردد، در این موقع مهدی ما می آید در حالی که پیراهن آدم در تن او، انگشتر حضرت سلیمان در دست او و عصای حضرت موسی در اختیار اوست.» [5]
امام باقر (ع) می فرماید:
«عصای موسی، نخست در دست آدم بود، سپس به دست شعیب پیغمبر رسید و سرانجام به دست موسی بن عمران، و هم اکنون در دست ماست. و آن، هم اکنون در دست من سبز است همانند روزی که از درخت بریده شد. با این عصا هر وقت سخن بگوییم، سخن می گوید. این عصا برای قائم ما آماده شد، که همچون موسی بن عمران آن را به کار می برد. این عصا اهل باطل را می ترساند و هر چه حجت خدا فرمان دهد، اطاعت می کند...» [6]

پي‌نوشت‌ها:

[1] روزگار رهایی، ج 1، ص 456
[2] معارف و معاریف، جلد 1 ،صفحه 80
[3] بحارالانوار، ج 13، ص 60 (به نقل از مکیال المکارم، ص 231)
[4] بحارالانوار، ج 52، ص 334
[5] جهان بعد از ظهور، ص 55
[6] همان

منبع مقاله : http://vgpostmortem.ir

/ج